Svima nam je opšte poznato da su najveće zvijezde svjetske fudbalske scene sami fudbaleri, rijeđe golmani, a još manje treneri. Kao što za sve postoji prvi put, tako i priča o gospodina koji nam dolazi iz Bologne i koji je trenutno u fudbalskoj mirovini.
Svima Vam je poznata njegoća ćelava glava, krupne zelene oči, te profesionalan i uvijek praovremen pristup u dijeljenju pravde. Njegovo ime dame i gospodo sigurno Vam se nekad provuklo kroz matricu sjećanja, on je Pierluigi Collina italijnaski sudac, 6 puta dobitnik nagrade za suca godine, i zasigurno mogu se usuditi subjektivno istaći, najbolji sudac ikada koji je dijelio pravdu na fudbalskim terenima.
Collina se počeo baviti suđenjem 1977. godine, prije toga igrao je fudbal u lokalnom timu Bolonje. Njegov napredak je bio ekspresan, 1988. počeo je da sudi u italijanskoj seriji C. A samo 3 godine kasnije u Seriji B i Seriji A. Na FIFA-inu rang listu uvršten 1995. godine, a prije toga je imao problema da je obolio od težeg oblika alopecije, te je izgubio svu kosu. Godine 1996. sudio je na Olimpijskim igrama u Atlanti, a 1999. sudio je čuveno finale na Camp Nou između Bayerna i Manchestera.
Njegova najznačanija utakmica karijera, kao ujedno i kruna samoj odanosti poslu i profesionalnosti koju su čelnici FIFA-e uvidjeli jeste finale Svjetskog prvenstva iz Japana i Južne Koreje 2002 između Brazila i Njemačke. Sjetićete se one frizure Ronalda Luisa Nazaria de Lime (starog, kako ga svi identifikuju) te njegova dva gola sa kojim je matirao velikog Olivera Kahna, te Karioke odveo na tron svijeta.
Collinina posljednja velika utakmica koju je odsudio bila je 2004. godine finale današnje Europa lige između Valencie i Marseillea. A zadnja utakmica generalno sa kojom se oprostio je bila okršaj Portugala i Slovačke.
Godine 2003. objavio je autobiografiju, i nakon umirovljenja počeo je raditi kao finansijski savjetnik. Mnogo osoba iz svijeta sporta dođe, prođe, ostavi ili ne ostavi nešto iza sebe, ljudi će vas pamtiti po nečemu karakterističnom, origininalnom što je samo vaše, to je upravo imao Collina. Ali on je imao spoj velikih stvari, bio je karakaterističan, profesionalan, simpatičan velikom auditorijumu, na jako originalne načine je rješavao pravdu na terenu. (Tuzlanski.ba | S.M)
