U stanovima pojedinih Beograđana posljednjih godina događale su se neobične nezgode sa grijanjem. Dok je u pojedinim stanovima najveća muka što su radijatori hladni, bilo je porodica koje su morale u gluho doba noći da sakupljaju vodu jer su im aluminijumski radijatori eksplodirali.

Kako svjedoči čitateljka portala Telegraf, Ivana N., u decembru prošle godine joj je tokom noći puklo rebro aluminijumskog radijatora u dnevnoj sobi i poplavilo pola stana.

– Mi smo šuštanje vode čuli tek oko 5.30, jer su svi u kući spavali. Do tada je već cijela dnevna soba i dobar dio predsoblja bio pod vodom – započinje priču Ivana N.

Ona kaže da je odmah pozvala “Beogradske elektrane”, a da su radnici došli poslije nešto više od pola sata.

– Do tada smo mi već sami uspjeli da zavrnemo ventile. Oni su došli i prošli, ali šteta je ostala, i to šteta od nekoliko hiljada eura – kaže naša čitateljka i dodaje da ne bi dizala bunu oko ovoga da joj se dogodilo samo jednom.

Problem sa izlivanjem vode iz toplovodnih instalacija okusila je prvi put pre nekoliko godina, kada joj je eksplodiralo rebro radijatora u spavaćoj sobi. Tada su joj majstori rekli da je vjerovatno u pitanju fabrička greška na radijatoru.

– Tada su skinuli to rebro koje je puklo i rekli da je vjerovatno u pitanju greška u proizvodnji. S obzirom na to da su tada radijatori već izašli iz garancije, jer je to bila 11. godina kako su postavljeni, nisam mogla da naplatim štetu od proizvođača, pa sam iz svog džepa sanirala štetu – ističe sagovornica i dodaje da su pucanju tog, prvog, rebra, prethodile mnogo čudne okolnosti.

Kamenčići u radijatorima

Stan u kome živi je, kako kaže, kompletno renoviran 2005. godine. Tada je i stare radijatore koji su u stanu bili četiri decenije zamijenila novim, aluminijumskim. Međutim, već sljedeće godine ti radijatori su krenuli da se zapušavaju. Prvo ne bi grijalo jedno rebro, pa drugo, pa sve dok se i ostali ne začepe.

– Iz Toplana su došli na intervenciju i ustanovili da nije u pitanju vazduh, već trunje u instalaciji koje, pošto su radijatori tanki, začepili put vodi. Tada su mi skidali radijatore i prali ih. Iz njih su izbacili, pa blago rečeno šut. Trunje, kamenčiće… Naglasili su mi da se to događa jer su instalacije stare, te da bi bilo pametnije da ugradim slavine na koje se kači crijevo, pa se tako prazni nataloženo iz radijatora, umjesto da ih svaki put skidaju, što smo i uradili. Svake godine bar četiri puta moraju da dođu i da na crijevo isprazne taj šut, jer se svako malo radijatori zapušavaju.

Ona tvrdi da su joj majstori iz godine u godinu rekli da više ne znaju šta da rade, jer sve je više korisnika sa aluminijumskim radijatorima koji su priključeni na toplanu, pa im se svako malo zapušavaju radijatori.

– U pitanju su stanovi u novogradnji ili mi koji živimo u starim zgradama koji smo radijatore mijenjali zbog dotrajalosti ili estetike. U svakom slučaju muka živa – kaže Ivana.

– Kada sam svojevremeno pitala otkud trunje u instalaciji u elektranama su mi rekli da to nastaje uslijed nekog “procesa” sa aluminijumskim radijatorom. Dobra im je ta logika. Sistem je čist kao suza, a navodno se naši radijatori tope i prave kamenčiće. U prilog ovome govori i činjenica da u stanu moje sestre, koja se grije na zatvoreni sistem grijanja putem gasa već desetak godina se nikada aluminijumski radijator nije zapušio, a kamoli eksplodirao – ogorčena je naša sagovornica.

Šteta ogromna, niko kriv osim vlasnika stana

Prave muke je doživjela tek sada, kada je ponovo, u januaru ove godine, pukao radijator, pošto joj je stan maltene cio poplavljen.

– Obratila sam se toplanama i u vezi sa ovim problemom i rečeno mi je da je njihovo “do ventila”. Radijatori su već sad pet godina van garancije, tako da sam preventivno promijenila sve preostale radijatore u kući. Da se razumijemo, u pitanju je investicija veća od 1.200 eura – kaže ogorčena Beograđanka.

Nije usamljen slučaj

Prilikom kupovine novih radijatora u radnji joj je rečeno da na iste ima deset godina garancije, ali da se pucanja, nažalost, sve češće događaju.

– To su mi rekli u nekoliko radnji. Prvo su me pitali da li sam nakačena na gradsko centralno i kada sam potvrdila, rekli su mi da nisam prvi slučaj. Navodno su hemikalije u vodi problem, nagrizaju aluminijum i jednostavno se napravi rupa u rebru. Kada kroz tu rupu šikne voda pod pritiskom od nekoliko bara vi u roku od nekoliko sekundi imate gejzir u kući! To pršti na sve strane, desetine litara vode isteče dok vi uspete da zavrnete sve ventile – kaže naša sagovornica.

Na pitanje zašto nije vratila tučane radijatore rekla je da se isti više ne proizvode, i da je kupovina polovnog kupovanje “mačke u džaku”.

Prvo atest, onda ugradnja
Obratili smo se i “Beogradskim elektranama” sa pitanjem zašto se ovakvi slučajevi događaju, ali su nas iz ovog preduzeća uveravali da problem nije do njih. Kako ističu, aluminijumski radijatori moraju da imaju atest za pH vrednost vode koja je u sistemu.

Kako su nam rekli svi toplotni izvori (toplane i kotlarnice) u sistemu JKP „Beogradske elektrane“, osim toplane „Novi Beograd“, koriste vodu iz gradskog vodovoda, koja prolazi proces hemijske i termičke pripreme, odnosno omekšavanja.

– Toplana „Novi Beograd“ koristi vodu iz rijeke Save, pa se u postrojenju za hemijsku pripremu vode primjenjuje složeniji tehnološki postupak. Svi toplotni izvori u cilju dalje hemijske pripreme vode vrše postupak degazacije (uklanjanje rastvorenih gasova) i kondicioniranje, odnosno dodavanje hemikalija da bi se formirao zaštitni sloj na čeličnim površinama, smanjila korozija optimizacijom pH-vrijednosti i uklanjanjem ostatnog kiseonika, uklonila ostatna tvrdoća vode i smanjila pojava depozita na površinama – kažu u Beogradskim elektranama i dodaju da se ovaj proces vrši radi postizanja kvaliteta vode u sistemu koji je određen prema važećim standardima.

Oni ističu da je kvalitet vode jasno definisan Pravilnikom o radu distributivnog sistema daljinskog grijanja, dokumenta koji je usvojila Skupština grada Beograda, i u kojem je definisano sljedeće:

– Radijatori izrađeni od aluminijuma mogu se koristiti samo ako imaju odgovarajući atest proizvođača kojim se garantuje njihova otpornost na koroziju pri pH vrednosti vode koja se kreće u intervalu 10≥pH≥8,5 – stoji u odgovoru “Beogradskih elektrana”.

Ili ispoštuj standarde ili plati sam štetu

Na pitanje ko je odgovoran za štetu nastalu uslijed pucanja rebra rekli su nam da, ukoliko je razlog curenja vode ugradnja neadekvatnog radijatora, najčešće aluminijumskog, koji nije u skladu sa navedenim standardima, odgovornost isključivo snosi investitor ili fizičko lice – vlasnik stana ili poslovnog prostora koji je ugradio grijno tijelo neodgovarajućih karakteristika.

– Investitor je u obavezi da ugradi unutrašnje instalacije u objektu koji se priključuje na distributivni sistem „Beogradskih elektrana” u skladu sa projektnom dokumentacijom usklađenom sa Tehničkim uslovima za priključenje – stoji u odgovoru.

Takođe, tvrde i da u vodi ne postoje opiljci i trunje koje je naša sagovornica navela, već da se u unutrašnjosti neadekvatnih aluminijumskih radijatora vremenom stvara talog koji smanjuje protok toplotne energije.

– Taj talog nastaje u unutrašnjosti neadekvatnog radijatora kao rezultat hemijskog procesa između materijala od kojeg je radijator napravljen i vode iz sistema daljinskog grijanja – ističu u odgovoru.

Iz “Beogradskih elektrana” dodaju i da stanari nerijetko bez njihove saglasnosti i ne poštujući projektnu dokumentaciju i Tehničke uslove obavljaju prepravke na unutrašnjim instalacijama i ugrađuju neadekvatne radijatore.

– U takvim slučajevima „Beogradske elektrane” ne nadoknađuju štetu nastalu prilikom curenja iz unutrašnjih instalacija, odnosno radijatora. Kako bi izbjegli štetu i loš kvalitet grijanja, potrošači za svaku intervenciju na unutrašnjim instalacijama ili za zamjenu grijnih tijela moraju da dobiju saglasnost „Beogradskih elektrana“ – navode iz ovog preduzeća. (Tuzlanski.ba)