Josip Broz Tito je, tokom 35-godišnje vladavine Jugoslavijom, na čitavom području SFRJ izbjegavao samo jedan grad – i to srbijanski.

Tito je u Čačku bio sedam puta, ali uvijek u prolazu, na putu ka Užicu.

Josip Broz Tito u Čačak planski nije dolazio gotovo nikada, a istoričari smatraju da je to zbog činjenice da je doživotni predsjednik Jugoslavije do kraja života ovaj grad doživljavao kao blizak ravnogorskom pokretu.

U njegovim očima Čačani su uvijek bili, tvrde istoričari, četnici.

Valjda zbog svoje blizine Ravnoj Gori i pjesme “Na planini, na Jelici”.

S druge strane, prema izvještajima policije Kraljevine Jugoslavije iz 1940. godine, Čačak je bio ocjenjivan kao ozloglašeno “komunističko leglo”, piše Blic.

Međutim, Tito je ipak imao drugačiju percepciju ovog mjesta.

Stariji Čačani još pričaju da su svaki put prije dolaska predsjednika SFRJ ljudi označeni kao protivnici režima hapšeni preventivno i po nedjelju dana ranije, a da je etiketu “buntovničkog grada” i mjesta za izbjegavanje, zapečatila situacija kada je za vrijeme druge posjete Tita Čačku, baš tokom njegovog govora, nestalo struje.