Smiljana Vovna, profesorica sociologije u pismu za naš portal o situaciji u Gimaziji Meša Selimović.

Velika gimnazija u Tuzli osnovana je septembra 1899. godine, odlukom Gradskog vijeća Tuzla. Svečano otvaranje se desilo 12. sebtembra 1899. Generacije njenih studenata i profesora u ovom stoljeću bili su svjedoci i učesnici više političkih, privrednih, naučnih i društvenih promjena nego što ih je bilo u ma kojem drugom periodu historije.

Tuzlanska gimnazija je uvijek išla u korak sa opštim napretkom i imala učenike koji su svojim radom i djelima u različitim oblastima stvaralaštva postigli velike rezultate, ne samo bosanskoherčegovačkog, nego i svjetskog nivoa. Gimnazija je, u skladu sa tradicijom Bosne i Hercegovine i grada Tuzle, obzirom na različita ‘vremena i običaje’ kroz koja je prolazila, uvijek uspijevala odgajati djecu u duhu dobrote i očuvanja osnovnih ljudskih vrlina.

Mnoge građevine važne za historiju arhitekture Tuzle, srušene su zbog oštećenja nastalih radi slijeganja tla prouzrokovanog nekontroliranom eksploatacijom sonih ležišta ispod grada. Dogodilo se to i sa jednom od najljepših, sa zgradom Gimnazije. Zgrada je bila toliko oštećena, da je morala biti iseljena 1961. godine. Od oktobra 1961. do oktobra 1968. godine učenici su nastavu pohađali u zgradi Klostera. Zbog slijeganja i zgrada Klostera je kasnije srušena. Prvog oktobra 1968. godine svečano je otvorena nova zgrada Gimnazije – ova u kojoj se nastava odvijala i danas. Od maja 1989. godine Gimnazija u Tuzli nosi ime svog nekadašnjeg učenika i profesora, velikog književnika Meše Selimovića.

Iznjedrila je “naša Gimnazija” mnoge velikane, bila je rasadnik intelektualne elite ovog grada, čitave bivše SFRJ ali i danas Bosne i Hercegovine. Školovale su se u njoj tri i više generacija istih porodica, za 116 godina postojanja postala je intelektualni stub građana Tuzle. Borili su se njeni profesori i u ovom ratu. Neki na liniji fronta, a neki u učionici sa svojim đacima. Probrodili smo mnoge krize ali ostali čvrsti na temeljima koje su izgradile generacije prije nas.

Danas, smo ponovo u ratu. Borimo se za naš prostor, za ime, za ugled. Prodaju nas za sitnostranačke ustupke, izdaju naše učionice kao da smo na pijaci pa ko ponudi više… Gimnazijalci, bivši, sadašnji, budući, vrijeme je da zajedničkim snagama odbranimo našu školu. Da ovoj instituciji vratimo njen institucionalno kulturološki ugled. Mi smo prolazni u ovom vremenu kao i predhodne generacije prije nas. Treba da ostavimo u amanet i na čuvanje našu Gimnaziju generacijama koje dolaze.

Nema niko ama baš niko, pravo da je krčmi i dijeli kao svoju. Plan Vlade i menadžmenta škole je da se ustupe prostori gimnazije Fakultetu dramskih umjetnosti na korištenje. Nezamislive su posljedice koje to mogu proizvesti. Nikada više ona ne bi bila ona ista, a gimnazija je samo naša, svih građana ovog grada, generacija koje su bile i koje dolaze. Zato gimnazijalci, bivši, sadašnji, budući dignite svoj glas. Pridružite se apelu profesora, učenika i roditelja da ne dozvolimo miješanje studenata i učenika. Neka naša škola ostane ono što je i bila. Najopremljenija u kantonu i državi, najbolji rezultati njenih učenika i profesora u rangu gimnazija dugi niz godina. Neka ostane ono što jeste zarad generacija koje su je završile i svih onih koje dolaze.