Nova studija Univerziteta u Miamiu otkrila je način na koji se aktiviraju uspavane ćelije kancera i navode da ovo otkriče može da vodi razvijanju nove terapije, koja će ćelije kancera zauvijek držati uspavanim.

Ako nova terapija uspije, moći će da zadrži pacijente u remisiji.

Abnormalni proteini koji pomažu tumorima da rastu, čuvaju se kao amiloidna tijela koja izazivaju demenciju, u aktivnim ćelijama kancera. U trenutku kada tijela počinju da razbijaju ćelije kancera, kancer je ponovo aktivan i tumori se šire.

Stručnjaci kažu da ovo otrkiće može da vodi razvijanju nove terapije, koja će ćelije kancera držati uspavanim.

Amiloidna tijela igraju glavnu ulogu u razvijanju neuroloških bolesti, ali je njihova povezanost sa kancerom bilo dugo neotkrivena.

Profesor Stiven Li sa Univerziteta u Miamiu je predvodio studiju i kaže: “Ako možemo da spriječimo amiloidna tijela da razbiju ćelije kancera, postoji mogućnost da će onda one zauvijek ostati uspavane.“

“Pored toga, možda možemo aktivne želije kancera da okenemo u neaktivne, tako što ćemo ih podstaći da skladište proteine kao amiloidna tijela.“

“Ovom procedurom ne bismo se otarasili ćelija kancera, ali bismo mogli da ih držimo neaktivnim, da ih isključimo, ne dozvoljavajući im da ponovo postanu aktivne. Optimističan sam da ovo može da postane novi način liječenja kancera“, dodaje profesor Li.

Proteini počinju kao niz aminokiselina koji presavijaju sami sebe u trodimenzionalni oblik. Upravo to “savijanje proteina“ omogućava im da obavljaju korisne funkcije u našem organizmu.

Amiloidi se opisuju kao proteini koji se nisu presavili normalno, a zatim su se skupili. U ovom obliku oni se ne razbijaju lako kao normalni proteini i mogu se izgraditi u tkivima i organima. Ako u tom slučaju to tkivo ili organ prestanu da funkcionišu, to stanje se naziva amiloidoza.

U mozgu oboljelih od Alchajmerove bolesti, naučnici su pronašli amiloidne ploče. Proizvodnja amiloida dozvoljava ćelijama da funkcionišu na dug vremenski period. Naučnici navode da taj proces ističe svoju netoksičnu i zaštitnu prirodu, ne samo u ćelijama kancera.

Studija je objavljena u žurnalu “Razvojne ćelije“.