U susret Zimskim olimpijskim igrama u Pyeongchangu u Južnoj Koreji, donosimo vam nekoliko najneobičnijih demonstracionih takmičenja sa prethodnih Zimskih igara…

Sve do početka 20. vijeka zemlje koje su bile domaćini Zimskih (ili Ljetnih) olimpijskih igara mogle su dodavati demonstraciona takmičenja u mnogim sportovima. To nisu bili nagrađivani i zvanični događaji, već su više bili organizovani radi zabave. Neka od njih su ipak postala zvanična, ali mnoga i nisu.

U susret Zimskim olimpijskim igrama u Pyeongchangu u Južnoj Koreji, donosimo vam nekoliko najneobičnijih demonstracionih takmičenja sa prethodnih Zimskih igara:

Skijoring

Danas je jedan od najekstremnijih takmičarskih zimskih sportova, a nekada je bio način putovanja kroz zabačena mjesta.

Skijoring je bio demonstracioni sport na Zimskim olimpijskim igrama 1928, a danas se trke održavaju u mnogim zemljama, među kojima su SAD, Kanada, Francuska i dijelovi Skandinavije.

Osobu na skijama, koja drži uzde, vuku posebno trenirani trkački konji bez jahača ili psi. Učesnici se takmiče na brzinama do 50 km/h koje oduzimaju dah.

Balet na skijama

Balet na skijama, disciplina koja pripada slobodnom stilu skijanja, bio je zvanični sport na Zimskim olimpijskim igrama 1988. i 1992. godine.

Poznata i kao “akrosking”, ova disciplina podsjeća na umjetničko klizanje jer se izvodi uz odgovarajuću koreografiju i muziku, a obuhvata elemente alpskog skijanja, akrobatskih vještina i sportskog plesa.

Skijaški balet je bio dio Olipijskih igara kao demonstrativni sport koji je trebalo da promijeni sport koji danas poznajemo.

Nažalost, to se nije dogodilo i 1996. godine Međunardoni skijaški savez zaustavio je svako formalno takmičenje u skijaškom baletu.

Brzinsko skijanje (Speed ski)

Kod ove discipline cilj nije prestići drugog takmičara, već bukvalno letjeti na skijama za što je moguće kraće vrijeme. Ova sportska disciplina bila je dio Zimskih olimpijskih igara 1992. godine u Francuskoj, a izvođena je kao demomstracioni sport. Ubjedljivu pobjedu odnio je takmičar koji se kretao brzinom od 230 kilometara na sat.

Brzinsko skijanje, ipak, nikada nije postalo zvanični sport. Na žalost, glavni razlog zašto je tako je taj što je jedan sportista poginuo tokom treninga na Olimpijadi, objašnjava Kreg Grinam, olimpijski istoričar i profesor kineziologije na Univerzitetu Vindsor u Ontariju. Osim toga, kako ističe profesor, brzinsko skijanje nije najbolji televizijski doživljaj, što je izuzetno važno, jer je to uglavnom najčešći način gledanja Zimskih olimpijskih igara. (nationalgeographic.rs)