Naučnici su detaljnom analizom ljudskog kostura dobili uvid u to kako su mogli zvučati primitivni rođaci ljudi, uzimajući u obzir posljedice veće, odnosno manje nosne šupljine, kao i veće, teže lobanje koju su imali.

Evolucija čovjeka podrazumijeva evolutivni proces koji je tokom vremena doveo do pojave anatomski modernog čovjeka. Čovečja evolucija je u suštini dio evolucije primata, tačnije razvoja roda Homo i pojave vrste Homo sapiens kao jedne od vrsta hominida ili velikih čovjekolikih majmuna. Tako je evolucija čovjeka započela u doba kasne krede, a prva dokumentovana vrsta roda Homo bio je Homo habilis koji se razvio prije oko 2,3 miliona godina.

Istorija govora

Neandertalac je živio u Evropi i Aziji od prije 400 hiljada sve do prije 30 hiljada godina.

Prema Darvinovoj teoriji evolucije, govor ljudskih predaka kao i rođaka poput neandertalaca nastao je iz oponašanja zvukova ptica, kao i informativnog izražavanja primijećenog kod mnogih životinjskih vrsta, a njegovu su teoriju potvrdili i naučnici s uglednog američkog univerziteta MIT.

Prema njima, cvrkutanje ptica najviše podsjeća na izražajni sloj ljudskih rečenica , dok kratke audioporuke primata čine leksički sloj, a ta dva sloja zajedno rezultiraju govorom.

“U jednom trenutku, pre 50 do 80 hiljada godina, ljudi su spojili ova dva tipa izražavanja u jedinstvenu jezičku formu. Ovakve adaptacije postojećih struktura već su poznate su u istoriji”,  rekao je profesor Robert Bervik. (Tuzlanski.ba)