Kroz savremenu historiju, hrabre žene iz raznih krajeva svijeta nastavljale su rad njihovih supružnika političara.

Aleksej i Julija Navaljni

Poslije smrti ruskog opozicionog političara Alekseja Navaljnog u kaznenoj koloniji u Rusiji, njegova udovica Julija poručila je da će nastaviti rad pokojnog muža, piše BBC News na srpskom.

Kroz savremenu historiju, nekoliko žena iz raznih dijelova svijeta donijelo je sličnu odluku:

1. Julija Navaljna: Udovica Putinovog kritičara za koju kažu da je “neustrašiva i principijelna”

2. Mama Samija – jedina šefica države u Africi

3. Jovanka Broz – od prve drugarice preko špijunke do državne udovice

4. Milka Planinc – čelična dama jugoslovenske politike i žena za krizna vremena

Correta Scott King

Prije svega poznata kao supruga Martina Luthera Kinga, afroameričkog borca za građanska prava.

Nakon što joj je suprug ubijen, učinila je sve da nastavi rad koji je on započeo. Par je živio u Alabami, gdje je King bio pastor baptističke crkve, koja je ubrzo postala centar pokreta za građanska prava crnaca u toj američkoj državi, a kasnije i širom zemlje.

King se ubrzo našao na meti belih suprematista. King je ubijen 4. aprila 1968. godine u Memfisu, gradu u američkoj državi Tenesi.

Samo nekoliko dana nakon sahrane, Correta je prvi put govorila na demonstracijama. Otvoreno je izrazila ogorčenje zbog Vijetnamskog rata, zbog čega ju je Federalni istražni biro (FBI) stavio pod prismotru.

Podržavala je ženske pokrete i putovala po svijetu držeći predavanja o rasizmu i ekonomskim problemima u Sjedinjenim Američkim Državama.

Kasnije je osnovala centar nazvan po njenom pokojnom suprugu, čija je svrha bila i ostala očuvanje i proučavanje njegove zaostavštine. Vrhunac njene zaostavštine je proglašenje Dana Martina Luthera Kinga za državni praznik.

Gđa King je preminula 2006. godine i sahranjena je pored muža u Atlanti.

Njenoj sahrani prisustvovala su četiri američka predsednika: otac i sin Bush, Jimmy Carter i Bill Clinton, kao i (tadašnji senator) Barack Obama.

Sonja Gandhi 

Izabrana je za predsjednicu stranke Indijski nacionalni kongres 1998. godine.

Bilo je to veoma teško vrijeme – dva bivša lidera stranke, Indira i i njen sin Rajiv postali su žrtve političkih atentata.

Njihova partija je pretrpjela težak poraz na izborima za donji dom parlamenta zemlje. Sonja je rođena u Italiji, muža je upoznala na Cambridgeu, gdje je studirala engleski jezik.

Vjenčali su se 1968. godine i uselili u kuću njegove majke Indire Gandhi, koja je u to vrijeme bila premijerka.

Nakon ubistva Indire Gandi 1984. godine, Rajivnje postao premijer, ali i je i on ubijen 1991. godine. U početku, Sonja Gandhi je odbijala da preuzme ulogu koju je njen muž imao u stranci.

Sonja je nadmašila očekivanja, što se ne može reći za partiju, koja je u posljednje vrijeme doživjela mnogo više poraza nego pobjeda.

Sviatlana Tsikhanouskaya

Prije predsjedničkih izbora u Bjelorusiji 2020. godine, bila je prevoditeljica.

Događaji 2020. godine radikalno su promijenili njen život. Kandidovala se nakon što njenom suprugu, preduzetniku i blogeru Sergei Tikhanovskyom, nije bilo dozvoljeno da učestvuje.

U međuvremenu on je osuđen na 18 godina zatvora i trenutno je na izdržavanju kazne, a onda je dobio dodatnih godinu i po dana zbog navodne neposlušnosti.

Prema zvaničnim podacima, na izborima 9. augusta 2020. godine Lukašenko je osvojio 80,1 odsto glasova, a Sviatlana 10,1 odsto.

Ona je napustila Belorusiju i postala liderka opozicije u egzilu, dok je tamošnje vlasti traže pod optužbama da je počinila nekoliko krivičnih djela, između ostalog veleizdaju.

Interpol je odbio da je stavi na međunarodnu poternicu.

Halida Zia 

Halida Zia je bila premijerka Bangladeša od 1991. do 1996, a zatim ponovo od 2001. do 2006. godine.

Bila je prva žena u historiji Bangladeša i druga u muslimanskom svijetu, poslije Benazir Buto iz Pakistana, koja je vodila demokratsku vladu kao premijerka.

Njen suprug je postao predsjednik Bangladeša 1977, ali je ubijen 1981. godine i uslijedio je period političke nestabilnosti.

Zia je postala premijerka poslije prvih slobodnih opštih izbora u Bangladešu, 27. februara 1991. godine.

Uvela je obavezno besplatno osnovno obrazovanje za djevojčice, a tokom njenog mandata budžet za obrazovanje bio je najveći u historiji zemlje.

Zia je 2003. godine izvojevala usvajanje zakona, koji je predvidio da od 330 poslaničkih mjesta barem 30 moraju dobiti žene.