Način na koji ljudi kucaju i koriste kompjuterski miš može da bude bolji indikator stresa od mjerenja otkucaja srca, saopštili su švicarski istraživači uz ocjenu da njihov model može pomoći u sprječavanju hroničnog stresa.
“Način na koji kucamo na tastaturi i pomjeramo miš, bolji je indikator nivoa stresa od našeg otkucaja srca u radnom okruženju”, rekla je matematičarka i autorica studije Mara Nažlen.
Istraživači sa Švicarskog instituta za tehnologiju u Cirihu (ETHZ) su posmatrali 90 učesnika u laboratoriji koji obavljaju realne kancelarijske zadatke, kao što su zakazivanje sastanaka ili snimanje i analize podataka.
Naučnici su posmatrali ponašanje učesnika kako rukuju mišem i kucaju, kao i njihov broj otkucaja srca, i redovno ih pitali koliko su pod stresom.
Dok je nekim učesnicima bilo dozvoljeno da rade neometano, polovinu grupe su više puta prekidale poruke na četu ili su pozvani da učestvuju na nekom sastanku.
Istraživači su ustanovili da ljudi pod stresom kucaju i pomjeraju miš drugačije od opuštenih ljudi.
“Ljudi pod stresom češće i manje precizno pomjeraju miš”, rekla je autorica studije.
Istraživači su također otkrili da ljudi koji su pod stresom u kancelariji prave više grešaka pri kucanju i imaju tendenciju da pišu naglo i brzo, sa mnogo kratkih pauza.
Opušteni ljudi, s druge strane, prave manje pauza, ali su one duže, kada pišu na svojim računarima.
Veza između stresa i upotrebe tastature i miša može se objasniti takozvanom teorijom neuromotorne sposobnosti.
“Povećan nivo stresa negativno utiče na sposobnost našeg mozga da obrađuje informacije. Također, utiče na naše motoričke sposobnosti”, objasnila je psihologinja i koautorka Jasmin Ker.
Istraživači smatraju da postoji hitna potreba da se pronađu pouzdani načini za otkrivanje povećanog stresa, ističući da svaki treći zaposleni u Švicarskoj pati od stresa na poslu.
“Oni koji su pogođeni često ne shvataju da se njihovi fizički i mentalni resursi smanjuju sve dok ne bude prekasno”, piše u studiji.
Naučnici su naveli kako žele da pomognu radnicima da brzo identifikuju stres, a ne da kreiraju alat za nadzor njihovog rada. (Agencije)
