Genetika i način života su među najbitnijim faktorima koji utiču na to kakvog ćemo zdravstvenog stanja biti, međutim, mnogo o zdravlju može otkriti i to koje smo dijete po redu…

Mnogi faktori igraju važnu ulogu u tome kakvo će biti naše zdravstveno stanje, a naučnici su otkrili da je jedan od njih i to koje smo po redu dijete naših roditelja. Prema istraživanjima ličnosti, zdravlje ali i sposobnost da održavamo odnose sa ljudima, i te kako zavise od toga da li smo prvo, drugo ili treće dijete.

Prve bebe izazivaju veliku radost pa one dobijaju veliku ljubav svojih roditeljima, koji se trude da im u svemu ugode. Upravo ovo može da dovede do njihove pretjerane gojaznosti jer im mame i tate tokom rasta naročito udovljavaju kad je u pitanju hrana. Studije su pokazale i da prvenci tokom života češće obolijevaju od dijabetesa, kao i da su skloniji metaboličkim poremećajima. Kod ove djece češće dolazi i do pojave autoimunih bolesti, astme, kao i razvoja raznih alergija. Naučnici su, takođe, otkrili da roditelji vode računa da tačno na vrijeme odvedu svoju prvu bebu na svaku vakcinaciju, a da im se dešava da kod drugog ili svakog sljedećeg djeteta te datume zaborave, i da ona uopšte ne prime vakcinu.

To što mame i tate posvećuju više pažnje prvoj djeci ima i svojih prednosti. Istraživači tvrde da su ta djeca odgovornija, kao da su manje sklonija rizičnom ponašanju u odnosu na svoje sestre ili braću. Tako, mlađa djeca češće počinju da puše, konzumiraju alkohol ali i ranije stupaju u seksualne odnose. Psiholozi tvrde da oni na ovaj način žele da privuku pažnju svojih roditelja koji obično zbog previše obaveza nemaju vremena da im se posvete.

Iako su neke ranije istraživanja pokazala da su starija djeca obično i pametnija, studija rađena na Ohio State univerzitetu pokazala je da prvorođena djeca nisu nužno pametnija od ostale djece. U istraživanju su učestvovale porodice sa jednim, dvoje ili više djece, a u obzir je uzet i socijalni status, kao i starost roditelja.

“Rezultati do kojih smo došli pokazali su da je kod većine porodica četvrto dijete isto toliko inteligentno kao i prvo”, izjavio je Arthur Weisman, jedan od autora studije. – Veliki uticaj na razvoj inteligencija ipak ima i to koliko roditelji rade na njenom razvoju. Oni koji imaju manje djece, jedno ili dvoje, više se posvećuju mališanima i zato su ona često naprednija od one djece koja rastu u velikim porodicima.

Psiholozi koji su radili na ovom istraživanju kod porodica koje su učestvovale su uočili fenomen nazvan Sibling Niche Theory, koji podrazumijeva da u svakoj porodici, bez obzira odakle ona potiče, djeca traže svoje uloge. Starija djeca su obično vođe, srednja imaju ulogu posrednika i onog ko rješava sukobe, dok su najmlađa uglavnom buntovnici.

“Raspodjelom uloga i određenim ponašanjem, djeca žele da privuku pažnju koja im je potrebna”, izjavila je dr Corin Jenkins Taker, profesor porodičnih odnosa na Univerzitetu New Hampshire. “Tokom kasnijeg razvoja kod neke djece ove uloge obično nestaju, dok ima i onih kod kojih ova podjela ostaje u porodici do kraja.”

Psiholozi su otkrili i da najstarija djeca postižu bolje uspjehe u školi. Oni su odgovorniji jer se roditelji često oslanjaju na njih i povjeravaju im brigu i mlađem bratu ili sestri.

“Najmlađi mezimac u porodici obično je malo neodgovorniji zato što ne očekuje da će ga neko kazniti”, kaže dr Corin Jenkins Taker.

U porodicama sa troje djece, gdje prvenac “vodi glavnu riječ”, a najmlađe je bundžija, srednje dijete rješava sukobe. Ono se najčešće dobro slaže sa oboje i tu je da održava ravnotežu. Neke studije su pokazale i da su srednja djeca privrženija braći, ali vjernija u vezama pa je u njihovom slučaju razvod rjeđi slučaj nego kod ostalih. (novosti.rs)