Prvostepena presuda Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju u predmetu Vojislav Šešelj je bila očigledan dokaz agresije na istinu i pravdu i kao takva ponizila je žrtve agresije i genocida, posebno u BiH, poručuju iz Instituta za istraživanje genocida Kanada.

Samo djelimično je ta nepravda ispravljena današnjom konačnom presudom Žalbenog vijeća Mehanizma u Hagu.

Žrtve zaslužuju da budu tretirane kao moralni pobjednici, kao ljudi sposobni da žive u skladu sa standardima pravde i istine. A da bi se to desilo suditi treba ne samo po pitanju individualne odgovornosti, već i za udruženi zločinački poduhvat i za agresivno genocidne ideje i projekte iza kojih stoji državni apart.

Nauka o genocidu je dokazala da je bilo sistemskog i raširenog napada na nesrpsko stanovništvo u Hrvatskoj i BiH, uključujući i udruženi zločinački pothvat u kojima je učestvovao Vojislav Šešelj. Takođe je dokazana Šešeljeva odgovornosti za progon, ubistva i druge ratne zločine u Hrvatskoj, BiH i Vojvodini. Nauka o genocidu je dokazala da je Šešelj neposredno učestvovao u zločinačkom pothvatu, predvođenom srbijanskim predsjednikom Slobodanom Miloševićem, svojim huškačkim govorima, slanjem dobrovoljaca i otvorenim poticanjem na zločine.

Na osnovu naučno istraživačkih rezultata nauke o genocidu plan stvaranja Velike Srbije ne može biti politički projekt, već krivično djelo usmjereno posebno protiv države BiH. Iz toga proizilazi da je propaganda nacionalističke velikosrpske ideologije krivično djelo, odnosno zločin ne samo individualnog karaktera. Cilj udruženog zločinačkog poduhvata na čelu s Miloševićem nije bila odbrana Srba i očuvanje Jugoslavije, već počinjenje zločina protiv država, posebno BiH i protiv naroda, posebno Bošnjaka.

Današnja drugostepena presuda Žalbenog vijeća Mehanizma za međunarodne krivične sudove u Hagu koja je proglasila Vojislava Šešelja krivim za podsticanje progona, prisilno raseljavanje, deportacije i druga nehumana djela, kao i za činjenje progona i kršenje prava na bezbjednost kao zločina protiv čovječnosti je samo ograničena satisfakcija žrtvama agresije i genocida. Žrtve zaslužuju više. Samo potpuna istina i pravda mogu biti temelj istinskog povratka povjerenja, dodaju. (Tuzlanski.ba)