Tuzlaka Nedžada Pirića zatekli smo u Narodnoj kuhinji “Imaret” u Tuzli, došao je po svoj obrok kako bi koliko toliko sit preživio još jedan dan u državi koju je branio tokom rata.
Nedžad je demobilisani borac uz to i ratni vojni invalid, samohrani otac dva sina koja školuje. Živi u stanu koji mu je na raspolaganje dao Grad Tuzla u naselju Solina. Njegova mjesečna primanja iznose 476 KM (penzija i invalidnina), od toga za račune koje mora redovno da plaća izdvaja 220 KM, za autobusne karte sinova koji se školuju 70 KM plus njihove užine tako da mu za život kaže ostane svega oko 100 KM.
“Teško bi funkcionisao da mi nije ovog obroka u Narodnoj kuhinji” – kaže naš sugrađanin koji je 1995 god. razdužio pušku kojojm je branio Bosnu i Hercegovinu, a 1996 god. zadužio “kanticu” s kojom već 20 godina svakodnevno dolazi po svoj obrok. (Tuzlanski.ba)
