Nova istraživanja otkrivaju da bi ostrvske ptice, usljed idealnih uslova i nepostojanja sisara i predatora da im smetaju, mogle da izgube sposobnost koja ih izdvaja od drugih i definiše – letenje.
Da idealni uslovu umiju da prouzrokuju ljenost i učmalost svjedoče i ostrvske ptice koje su, upravo zbog nepostojanja sisara i drugih životinjskih vrsta koje su predstavljale potencijalnu pretnju i od kojih su bježale, zaboravile da lete. U ostrvske ptice koje su skoro prestale da lete ubrajamo kakapo, najvećeg papagaja na svijetu koji liči na sovu, zatim takahe, veku, neke vrste pataka i naravno čuvenu pticu kivi.
Ovaj fenomen se dešavao i ranije upravo u predjelima gdje sisari i druge životinje nisu dugo bile nastanjene, zbog nepristupačnosti ostrva. Sličnu sudbinu doživjele su i ptica dodo sa Mauricijusa, krilati ibis sa Jamajke i kormoran kratkih krila sa Galapagosa.
Međutim, čak i one ptice koje su zadržale sposobnost letenja više vole da se kreću po zemlji.
U studiji koju je sprovela Natalie Wright sa Univerziteta u Montani na preko 868 vrsta ptica, dokazano je da ptice polako, ali sigurno idu ka tome da izgube tu sposobnost koja ih izdvaja i definiše. Naime, u poređenju sa njihovim rođacima sa kopna, kod ostrvskih ptica mišići koji im omogućavaju da lete su sve manji, a noge sve veće i duže.
„Ova tendencija je primijećena kod svih ostrvskih ptica“, dodaje Wrightova čije je istraživanje počelo prije oko 20 godina. Wrightova je bila podstaknuta otkrićem do kojeg je došao jedan od njenih studenata koji je mjerio težinu mišića ptica koje su se našle uMuzeju prirodne istorije na Floridi. Pogledavši podatke merenja, Vrajtova je momentalno uočila da ostrvske ptice koje se hrane voćem imaju znatno manje mišiće od iste vrste na kopnu. Ovo je navelo naučnicu da provjeri i ostale skelete ptica u drugim muzejima i izmeri im dužinu kostiju, nogu te dužinu prsa što je dovelo do otkrića da svih devet najvećih grupa ptica, koje su nastanjene na različitim staništima imaju drugačije navike i hrane se različito, pokazuju istu tendenciju.
Na manjim ostrvima na kojima nije nastanjeno puno vrsta i na kojima ne žive sisari predatori, ptice su vrlo brzo preusmjerile snagu iz prednjih ekstremiteta u zadnje udove, te snagu iz velikih mišića uz pomoć kojih lete u nožne mišiće, piše National Geographic.
Na veliko iznenađenje ta promjena se dešavala čak i kod kolibrija, ptice čiji život zavisi od letenja, s obzirom da se ona u letu hrani nektarom, ali i kod drugih izvrsnih letača koji se hrane tako što plijen hvataju u letu. (nationalgeographic.rs)
