Ljudi čija težina, krvni pritisak, holesterol i šećer u krvi osciliraju mogu imati veće izglede za srčani i moždani udar u odnosu na one kod kojih se ti parametri ne mijenjaju, pokazuje korejsko istraživanje.

Pretilost i trajno povišeni krvni pritisak, holesterol i povišeni šećer u krvi već su dugo povezani s povećanim rizikom od srčanog i moždanog udara te smrti zbog tih uzroka, kaže voditelj istraživanja dr. Seung-Hwan Lee s katoličkog univerziteta u Seulu. No manje se znalo o tome što se događa kad ti metabolički faktori rizika osciliraju, posebice kad nisu postavljene dijagnoze poput šećerne ili hipertenzijske bolesti, kaže Lee.

Za potrebe ovog istraživanja Leejev tim proučio je podatke koje je prikupio korejski sustav zdravstvenog osiguranja od 2005. do 2012. od više od 6,7 miliona ljudi koji do tada nisu imali srčani udar, šećernu bolest, povišeni krvni pritisak ili povišeni holesterol. Svi su oni u promatranom razdoblju imali najmanje tri zdravstvena pregleda i znanstveni tim pratio je polovicu njih još najmanje 5,5 godina.

Tokom istraživanja zabilježeno je da je njih gotovo 55.000 preminulo, više od 22.000 imalo je moždane udare i više od 21.000 srčane udare.

U usporedbi s ljudima čija težina, pritisak, holesterol i razine šećera u krvi nisu oscilirali oni s najvećim oscilacijama imali su 2,3 puta veće izglede da umru tokom istraživanja i više od 40 posto veće izglede za srčani ili moždani udar.

“Za pacijente bilo bi mudro da izbjegavaju stalno gubljenje i dobivanje na težini kako bi im kardiovaskularni sustav bio zdrav”, kaže Marie-Pierre St-Onge sa sveučilišta Columbia u New Yorku.

Pretile osobe to ne bi trebalo obeshrabriti od pokušaja da izgube na težini, kaže St-Onge koja nije bila uključena u studiju. Umjesto toga trebali bi postaviti ostvarive ciljeve za gubitak težine koji bi im omogućili da održe nižu težinu i izbjegnu jo-jo efekt.

“Dobivanje na težini predstavlja stres za organizam što može povećati rizik od srčanih i moždanih udara”, dodaje St-Onge. “Konačni cilj nije održavanje pretilosti nego održavanje normalne težine tokom čitavog života”.

U okviru studije znanstvenici su proučavali učinak oscilacija metaboličkih faktora rizika većih od pet posto. Posebno su proučavali učinak dobivanja a posebno gubitka težine.

Velike oscilacije u metaboličkim faktorima rizika, bilo da se radi o njihovu povećanju ili padu, bile su povezane s većim rizikom od smrti tokom istraživanja, navodi se u radu objavljenom u časopisu Circulation.

Claude Bouchard iz biomedicinskog istraživačkog centra Pennington u Baton Rougeu u Louisiani kaže kako bi pacijenti trebali drukčije gledati na težinu u odnosu na druge metaboličke faktore rizika.

Krvni pritisak, holesterol i šećer u krvi trebali bi ostati u zdravom rasponu za optimalno zdravlje srca i krvožilnog sistema, kaže Bouchard koji nije sudjelovao u istraživanju.

Uz iznimku starijih osoba, pretile osobe i dalje bi trebale nastojati izgubiti na težini čak i ako bi to značilo da drugi parametri osciliraju dosta u tom razdoblju, kaže Bouchard.

“Nema uvjerljivih dokaza da je loše za zdravlje pretilih osoba da pokušaju izgubiti na težini čak i kad posrnu i pokušaju iznova i iznova”, kaže Bouchard. “Većina dokaza sugeriše da postizanje niže tjelesne težine čak i kad to traje ograničeni broj mjeseci ima pozitivne učinke na metabolizam većine ljudi”. (Hina)