Ukoliko imate plave ili zelene oči one zapravo nisu te boje. Njihova boja je strukturalna, što je rezultat poprilično zanimljive fizike, tvrdi doktor Paul van Slembrouck.

Kako je Slembrouck objasnio, obojeni dio oka sa sastoji iz dva dijela, epitela u pozadini i prednje strome. Epitel je izgrađen od samo dva sloja ćelija koje sadrže crno-smeđe pigmente, a nasuprot njima, stroma je izgrađena od bezbojnih kologenih vlakana. Ponekad se u stromi nalazi veća količina tamnog pigmenta melanina, a ponekad ga uopšte nema.

Upravo količina melanina utiče na to koje boje su nam oči.

Na primjer, smeđe oči imaju veću koncentraciju melanina u stromama koje apsorbuju najveću količinu svjetlosti koja prođe kroz kologene naslage dajući oku tamnu boju.

Zelene oči imaju manju količinu melanina pa manje svjetlosti apsorbuju. To znači da se dio svjetlosti ne apsorbuje, već pomoću takozvanog “Tyndallovog efekta” reflektuje i stvara plavu boju. Kombinacija apsorbovane smeđe i neapsorbovane plave svjetlosti daju oku zelenu boju.

Najfascinantnije su plave oči koje sadrže veoma malo melanina pa se gotovo sva svjetlost koja uđe u oko reflektuje nazad u atmosferu kao rezultat “Tyndallovog efekta”.

Najzanimljivija stvar je da plave oči ustvari i nemaju ustaljenu boju, već ona zavisi od količine dostupne svjetlosti u trenutku kada pogledate tu osobu.

(blic.rs)