Tenis je u Republici Srpskoj i Srbiji dobio potpuno novu dimenziju popularnosti od dolaska Novaka Đokovića na scenu, pa se svaki meč srpskog tenisera prati sa velikom pozornošću.
U toj veličini i bitnim istorijskim momentima zaboravlja se na ono bitno pitanje na koji mnogi traže odgovor, a tiče se samih osnova “belog” sporta – zašto se poeni broje kao 15, 30, 40, a ne 1, 2, 3?
Ukoliko se gledaju istorijske činjenice, postoje dva objašnjenja za takav način brojanja.
Prvi leži u samom u nastanku tenisa, njegovim samim počecima. Naime, ovo pravilo je nastalo po ugledu na sat, te je zato 15, 30 i 45.
Međutim, pošto je važilo pravilo da se gem mora osvojiti sa dva poena razlike (zato postoji “djus”), morali su podijeliti kraj tog kruga na više dijelova, pa su odlučili da treći osvojen poen ide svega do 40, i ako bi se desilo da oba takmičara osvoje po tri poena (40-40) to bi značilo da je za osvajanje gema nekome od njih bilo potrebno da osvoje dva uzastopna poena – prvo za 50-40, pa tek onda sljedeći poen bi donosio 60-40.
Drugi razlog leži u francuskoj igri zvanoj “jeu de paume” (igra dlanova), preteči modernog tenisa.
Igra je potekla iz Francuske još na početku 19. vijeka, a igrala se golim rukama umjesto reketa. Naravno, takođe je bila prisutna mreža i sva ostala slična teniska pravila.
Vremenom, takmičari su počeli da koriste rukavice, a onda i neku vrstu štapa, a onda su prešli na rekete.
Iako sada igre dlanova više nije toliko popularna (ili se igra drugačijim reketima od sporta koji je ovdje tema), sumirano se može reći da je tenis praktično preuzeo sva pravila od svoje preteče koja se igrala rukama.
“U tom grmu leži zec”, razlika između dva sporta bilo je ta u kojoj se jedan takmičar približava za 15 stopa, zatim za još 15, a onda i za još 10, tako da mu na samom kraju ostaje samo pet stopa od mreže odakle završava posljednje poene.
Naravno, teško je to sada i zamisliti, ali rezultatski se može poistovijetiti sa današnjim tenisom.
To su suštinska objašnjenja mogućeg brojanja rezultata, a još jedna stvar je vjerovatno zapala za uvo mnogim ljubiteljima tenisa – sudija u stolici nikada ne izgovara “nula” pri rezultatu, već neku drugu riječ.
Naime, arbitar će kada želi da kaže 15-0 izgovoriti (fiftin – lov).
Kako mnogi poznavaoci istorije tvrde, “lov” je modifikovano od francuske riječi “l'œuf” što znači jaje.
Ima dosta smisla i ima isto toliko nejasnoća, ali niko ne može da pobije činjenicu da je tenis postao jedan od najgledaniji i najpopularniji sportova.
