Na današnji dan 1910. godine u Tuzli rođen je velikan pera i zasigurno jedan od najvećih bosanskohercegovačkih književnika Mehmed Meša Selimović.

Znamenit i bezvremenski opus je ostao iza njega, a među najpoznatijim djelima su mu “Derviš i smrt”, “Tišina” i “Tvrđava”.

U rodnom gradu Selimović je završio osnovnu školu i gimnaziju. Godine 1930. upisao se na studijsku grupu srpskohrvatski jezik i jugoslovenska književnost Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Diplomirao je 1934. godine, od 1935. do 1941. godine radi kao profesor Građanske skole, a potom je 1936. postavljen za suplenta u Realnoj gimnaziji u Tuzli.

Dobitnik je brojnih nagrada, od kojih su najznačajnije NIN-ova nagrada (1967), Goranova nagrada (1967), Njegoševa nagrada (1967), potom Dvadesetsedmojulska nagrada SR BiH i nagrada AVNOJ-a. Umro je 11. jula 1982. godine u Beogradu.

Dobro je razumio da za upečatljiv prikaz unutrašnjih borbi nisu odgovarajuće tehnike bilježenja fluktuacija svijesti.

Glavni Selimovićevi romani velika su djela zrelog književnog stvaraoca koji je harmonično spojio modernisticki diskurs, narativne tradicije “pripovjedačke Bosne” i orijentalno-islamski senzibilitet.

Ostala piščeva pripovjedačka djela, osim u detaljima, esejistički i memoarski radovi su zanimljivo štivo, ali ne dostižu ostvarenja evropskog i svjetskog ranga kao veliki romani.

Godine 1989., Velika gimnazija u Tuzli je preimenovana u Gimnaziju “Meša Selimović” kako bi se odala počast bivšem učeniku i profesoru ove gimnazije, ali i velikom književniku.