Zbog čega, kad nastupi jesen, priroda gubi nijanse zelene boje i lišće postaje žuto, crvenkasto, narandžasto…?

Zeleno lišće je ove boje zbog hlorofila kog u doba najvećeg rasta biljke ima u velikim količinama u ćelijama lišća. Hlorofila u to vrijeme ima u tolikoj koncentraciji da on nadjačava dejstvo bilo kog drugog pigmenta, te zelena boja dominira listom, piše Nationalgeographic.rs.

Iz tog razloga, ljeti su grane prošarane različitim nijansama zelene.

Međutim, hlorofil ima daleko važniju ulogu u životu jedne biljke: on iz sunčevih zraka uzima energiju i pravi „hranu“ za biljku – jednostavne šećere koje dobija iz vode i ugljen-dioksida.

Krajem ljeta, kada ima dnevne svjetlosti i sunčanih sati, a tempreature su niže, kanali koji prenose tečnost u list i iz njega se postepeno zatvaraju, a unos vode i minerala je snižen. U to vrijeme, sve je manje i hlorofila.

To je trenutak kada do izražaja dolaze ostali pigmenti, koji su i do tada bili prisutni u listu, ali u manjoj mjeri nego hlorofil. Tada sunčevu svjetlost upijaju karotenoid, koji boji list u narandžasto, a u njemu i ksantofil, koji pruža žutu boju, kao i antocijanin, zahvaljujući kojem list postaje crven ili purpuran, a za koji stručnjaci ističu da ne postoji u listu cijele godine, već se proizvodi tek s kraja ljeta. (Tuzlanski.ba)