Zbog niske kalorične vrijednosti umjetni zaslađivači preporučuju se osobama koje su na dijeti, onima s prekomjernom težinom i osobama koje boluju od dijabetesa, no nedavna studija australskih naučnika pokazala je da zamjenski zaslađivači zapravo stimuliraju apetit i potiču na konzumaciju dodatnih 30 posto kalorija kroz hranu.

Naučnici sa Sydneyskog univerziteta prvi su put istražili uticaj umjetnih zaslađivača na mozak životinja i ljudi.

Milijarde ljudi u svijetu redovno koriste sukralozu, umjetno sladilo niske kalorične vrijednosti. Većina takvih sladila dobija se iz saharoze, a među najpoznatijima su aspartam, acesulfam kalij, neotam, natrijev ciklamat i saharin.

Testiranja provedena na muhama, kojima su tokom pet dana davana umjetna sladila, pokazala su da su ovi insekti nakon hronične izloženosti zaslađivačima bili hiperaktivni, da su patili od insomnije, od netolerancije na glukozu, da su imali veću potrebu za slatkim, kao i pojačan apetit te su konzumirali više kalorija.

Naučnici su ustanovili da umjetna sladila mijenjaju način na koji mozak percipira okus slatkog na nivou centara za nagrađivanje – pojačavao ga je, stvorivši neravnotežu između nivoa “pravog šećera” i nivoa glukoze, što je organizam poticalo na konzumiranje još više šećera.

Kada konzumiramo “pravi šećer” u mozgu se oslobađa dopamin, a u krvi raste nivo glukoze. U slučaju umjetnih sladila, dopamin potiče osjećaj ugode, no s obzirom na to da zaslađivači ne sadrže šećer ne raste nivo glukoze u krvi, zbog čega organizam kao nadoknadu traži kalorije iz hrane.

Rezultati testa bili su isti kod pacova, a objavljeni su u časopisu “Cell Metabolism”. (hina)