Republika Srbija je garant Dejtonskog mirovnog sporazuma, krilatica je koju godinama ponavljaju srbijanski političari. Ta krilatica im je služila kao opravdanje za miješanje u unutrašnja pitanja Bosne i Hercegovine. 
Međutim, zvanični akti iz vremena kada se Mirovnim sporazumom okončavao krvavi rat u BiH, govore sve suprotno od onoga što su aktuelna i prethodne vlasti u Srbiji govorile.
Čini se da su u Srbiji iščitavali dio dokumenata, a drugi dio ostavljali u zapećku, pod prašinom arhivske građe SR Jugoslavije, potom Srbije.
Dokumenti do kojih je došla agencija Patria, upravo iz te arhive, pokazuju da se SR Jugoslavija pod vodstvom Slobodana Miloševića obavezala da će poštovati teritorijalni integritet, suverenitet i političku nezavisnost Bosne i Hercegovine i garantovala da će bosanskohercegovački entitet Republika Srpska poštivati obaveze preuzete Dejtonskim i pratećim sporazumima.
U pismu iz 1995. godine, delegacija Republike Srpske u sastavu Momčilo Krajišnik, Nikola Koljević i Aleksa Buha pišu Miloševiću.
U pismu navode: “Obraćamo Vam se u vezi mirovnog sporazuma i dokumenata koji treba da budu parafirani na kraju mirovnih pregovora u Ohaju. S obzirom da se, u nizu dokumenata, koji su
pripremljeni za usvajanje, zahteva da SR Jugoslavija bude garant obaveza koje je RS preuzela u mirovnom procesu, molim Vas da, u ime SRJ preuzmete ulogu garanta da će Republika Srpska ispuniti sve preuzete obaveze”.
Miloševiću nije dugo trebalo da se odrekne Republike Srpske, kao tereta koji je ugušio i Srbiju i Crnu Goru, koje su činile SRJ.
Tadašnji ministar vanjskih poslova Srbije Milan Milutinović, 21. novembra 1995. godine piše pismo šefu njemačke diplomatije Klausu Kinkelu, u kojem naovodi:
“Poštovani gospodine ministre, Pozivajući se na Sporazum o vojnim aspektima mirovnog dogovora i na Sporazum o međuentitetskoj graničnoj liniji i srodnim pitanjima, koji predstavljaju Aneks 1A. Kao i na Aneks 2 Općeg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini, a SR Jugoslavija je podržala oba ova sporazuma, u ime Savezne Republike Jugoslavije, želim Vas uvjeriti da će Savezna Republika Jugoslavija preduzeti sve neophodne korake, u skladu sa suverenitetom, teritorijalnim integritetom i političkom nezavisnosti Bosne i Hercegovine, kako bi se osiguralo da Republika Srpska u potpunosti poštuje i uvažava odredbe prethodno navedenih aneksa”.
Aleksandar Vučić, aktuelni predsjednik Srbije očito je uspio slagati sebe, pa pokušavao lagati sve druge, tvrdnjama da je Srbija garant Dejtonskog mirovnog sporazuma.
Valjda je Vučić mislio da dokumenti iz, sada već davne, 1995. godine nikada neće ugledati svjetlo dana. Na isto su računali i bivši predsjednici Nikolić, Koštunica…baš kao i sadašnji šef diplomatije Ivica Dačić i ministar odbrane Aleksandar Vulin.
Svi su zaboravili na jednu stvar. Slobodan Milošević se odrekao Republike Srpske. Samim tim i Srbija, kao nasljednica krnje zajednice, iz koje su prije nje, u vihoru rata pobjegli drugi, a poslije nje Crna Gora i Kosovo. Milošević je, kroz prezentirane dokumente, odlučio priznati Bosnu i Hercegovinu kao suverenu, cjelovitu i nezavisnu Bosnu i Hercegovinu. Isprazno li je onda trabunjanje
dežurnih podizača tenzija, od Vučića i Dodika, do Vulina i Dačića.
Od srpske države s ove strane Drine ostale su samo haške uspomene i gomila arhiva. (Rasim Belko | NAP)
